Health And Peace

  🧚🏻‍♀️  🛏️  लोळण, लाड आणि रविवार 🌷 मोंटू आणि सानू अजूनही बिछान्यावर लोळत होते… रविवारची सकाळ झाली होती — पण अंग झटकून उठायचं कोणालाच काही कारण नव्हतं. खिडकीतून येणाऱ्या थोड्याशा गार वाऱ्याने पांघरूण अजून घट्ट धरायला लावलं. टीव्हीवर छोटा भीमचं गाणं लागलं आणि सानूने डोळे चोळत चक्क ओरडून सांगितलं, “मोंटू! उठ! नवीन भाग लागलाय!” आई स्वयंपाकघरात पोहे करत होती, आणि बाबा कपमध्ये चहा घेऊन पेपर वाचत बसले होते. बाहेर पावसाचे थेंब अगदी टपक टपक करत अंगणात वाजत होते. झाडांची पानं हिरवट चमकत होती. आईची स्वयंपाकघरात वाफाळती तयारी सुरू होती — खमंग पोहे, त्यावर बारीक शेव, थोडं नारळ, आणि वर एक चिमूट साखर. त्या वासाने तर जणू घरभर चकाकी आली होती. मोंटू टीव्हीसमोर बसलेला — “आज छोटा भीमचा नवीन भाग येणार!” सावी त्याच्या शेजारी कुशीत बसलेली — डोळे मोठ्ठे करून स्क्रीनकडे बघणारी. दोघांचं हसणं, ओरडणं चालूच! आई मागच्या बाजूला पोहे ढवळत होती आणि पाठमोरी असतानाही तिला माहिती होतं — कोण किती कुरकुरीत भागासाठी भांडणार आहे. बाबा सोफ्यावर बसून पेपर वाचत होते — पण कान मात्र बच्चेकंपनीकडे होते! मधूनच ह...

  Chinu आणि Monty ची भ्रामरीची धमाल!🌱🤓 शाळेत योगा चालू होता. “आज आपण भ्रामरी प्राणायाम शिकणार!” मॅडम म्हणाल्या. Chinu लगेच फिस्सकन हसला, “मॅडम, मधमाशी सारखं ‘ऽऽऽऽम्’ करायचं म्हणजे हसायचंच येणार!” Monty तर नाकावर बोट ठेवून म्हणाला, “मी तर मधमाशीला हात लावल्यावरच पळतो!” पण दोघांनी डोळे बंद केले, कान झाकले, आणि ऽऽऽऽम् करत करत, जणू मधमाशांचा ढगच तयार केला! ⸻ घरी आल्यावर धडधडतच ओरडले – “Aaaiii! Aajii! बसा पटकन, आता आम्ही तुमचं डोकं शांत करणार!” आई चमकून म्हणाली, “काय? तुम्ही दोघं शांत करणार??” Monty तसाच म्हणाला, “फक्त मधमाशी व्हा… आणि ‘ऽऽऽऽम्’ म्हणा!” आजीनं भुवया उंच करत विचारलं, “मध खायला मिळतो का?” सगळ्यांनी एकत्र भ्रामरी केली, आणि घरातलं गोंगाट – गोंगाटातूनच   शांत   झाला ! ⸻ 🍯  हेल्दी टीप टाईम! भ्रामरी प्राणायाम रोज केल्याने: • मन शांत राहतं 😌 • झोप चांगली लागते 😴 • आणि चिडचिडपणा कमी होतो 🧠💫 Chinu म्हणतो: “मधमाशी होणं म्हणजे बिनधोक सुपरपॉवर मिळवणं!”  🐝💥

🦢 “साणूची साजी आणि तिची प्रेमळ कला” — आजीची गोष्ट🌱 अगं साणू, आज मी तुला तुझ्याच विषयी एक गोष्ट सांगते! एक होती गोड मुलगी, तिचं नाव साणू. आणि तिची होती एक खास मैत्रीण — बाहुली साजी! ही साजी काही साधी बाहुली नव्हती बरं का… ती साणूच्या मनातल्या प्रेमाची आणि कलेची बाहुली होती. साणू तिला रोज आवडीनं खेळायला न्यायची, नवे कपडे शिवून द्यायची, केसांना वेण्या घालायची आणि छानछान गोष्टी सांगायची. एकदा तर साणूने साजीसाठी एक छोटी खोलीच बनवली — कागद, धागा, आणि माया वापरून! लहानसा झोपाळा, एक मृदू उशी, आणि खिडकीतून येणारं cardboard चं सूर्यप्रकाश! साजीसाठी प्रत्येक गोष्ट साणूने स्वतःच्या हातानं केली होती. कारण जिथं प्रेम आहे, तिथं कला आपोआप उमलते ग, साणू! हीच तर खरी आरोग्यदायी सवय — हाताने काहीतरी सुंदर बनवायचं, मनापासून प्रेम करायचं, आणि रोज काहीतरी नव्याने शिकायचं! म्हणूनच मी म्हणते साणू, जप हे हात, आणि मनही – कारण तुझं प्रेम आणि कल्पकता जगाला काहीतरी सुंदर देऊ शकतात!🌷

  🧠✨ शनिवार म्हणजे बुद्धीबळाचा धमाल दिवस! 🧠✨ शनिवार आला की काय मजा येते! बाबा एकदम मोठ्या आवाजात म्हणतात – “ए चला, आज आपण धमाल खेळायचाय!” 😄 आई किचनमधून हसत येते, आजी आपला चष्मा चढवते, टिनू उड्या मारत सगळं घेऊन बसतो — आणि मी? मी तर आधीच रेडी! 😉 सगळ्यांची गॅँग तयार! मग काय — कोणी बुद्धिबळ खेळतं, कोणी सुडोकू सोडवतं, आईचे चित्रकोडे, आजीचं कोडं सांगा, आणि टिनू तर हसवून हसवून गुंतवतो! 😜 कधी चुकतं, कधी जमतं, पण हसू, मजा, खेळ आणि थोडंसं शहाणपणही — सगळं मिळून आमचा ‘बुद्धीबळ शनिवार’ धमाकेदार होतो! मेंदूला मस्त व्यायाम, कुटुंबाला गोड वेळ, आणि आठवणींना रंग! 🎨 🧩👨‍👩‍👧‍👦 तुमचंही असं एखादं मजेशीर शनिवार असायला नको का? #HealthyMeFoundry #FunLearning

  🌸  सई आणि तिच्या मैत्रिणी – आजीचं गुपित!  🌸 सई आणि तिच्या दोन धमाल मैत्रिणी – परी आणि गुड्डी – रोज संध्याकाळी  Healthy Me Foundry  मध्ये जातात. तिथं कधी फळांचा नाच, तर कधी चपळतेचा खेळ! मज्जाच मज्जा! एक दिवस, शिक्षक मस्त आयडिया सांगतात – “उद्या आजी-आजोबांचा दिवस आहे! तुमच्या आजींना घेऊन या!” सई लगेच ओरडली, “माझी आजी मस्त आहे! ती अजूनही विना काठी चालते आणि गरबा पण करते!” दुसऱ्या दिवशी, सईची आजी हिरव्या चोळीत, केसात गजरा लावून आली. तिच्या हातात नारळाची   वडी !  (हो, सगळ्यांना वाटण्यासाठी!) सई, परी, गुड्डी आणि बाकी सगळे मुलं आजीभोवती गोळा झाले. सई विचारते, “आजी, तू एवढी तंदुरुस्त कशी आहेस गं? तुझं गुपित काय?” आजी डोळे मिचकावत म्हणाली, “हssh… हे गुपित आहे, पण तुम्ही वचन दिलं तर सांगते!” सगळे मुलं म्हणाले,  “वचन! वचन!” आजी हसली, आणि म्हणाली – “माझं गुपित आहे – खेळ, हसू आणि घरचं साधं जेवण! रोज सकाळी आम्ही ‘आंबा झाडावर चढण्याची शर्यत’ लावत होतो. दुपारी ‘सागरगोटे’ आणि संध्याकाळी ‘फुगडी’… मोबाईल नव्हता, पण आम्हाला कंटाळा कधीच यायचा नाही!” गुड्डीने आश्चर...

  📚  स्वच्छता आणि स्वास्थ्याचे धडे – मिनीकडून  🧼🩺 मिनी दरवाजातच थांबली. बूट काढले, टिफिन एका हातात धरलं, पण घरात पाऊल नाही टाकलं. तिच्या चेहऱ्यावर अगदी शाळेत शिकलेल्या गोष्टींचं गंभीर भाव! आजीने चष्म्यातून डोकावून पाहिलं — “अगं ये की आत!” मिनीने मिश्कीलपणे उत्तर दिलं — “आधी हात धुणं गरजेचं आहे, आजी! मॅडम म्हणाल्या, बाहेरचे हात स्वच्छ केल्याशिवाय घरातले आरोग्य स्वच्छ राहत नाही! आजी (हसत):  “बरं बरं! आमची डॉक्टरबाई आली वाटतं शाळेतून!” आई (स्वयंपाकघरातून):  “हात धुवून ये गं लवकर, मग गरम गरम पोळीसाखर वाट बघतीये!” मिनी:  “आई, पोळीसाखर चालेल, पण हात धुतल्याशिवाय नाही. आणि आजी, तुला माहितेय का — जंतू बघायला मिळत नाहीत, पण ते आपल्याला आजारी करतात!” आजी :  “हो का गं? मग मी तर अजूनही उन्हातून आल्यावर हात तसाच मुरडून घेतो!” मिनी :  “नाही आजी! मॅडम म्हणाल्या की साबणाशिवाय हात धुणं म्हणजे परीक्षा न देता गुण मिळवायचा प्रयत्न करणं!” आई :  “वा वा! आजपासून घरातली ‘आरोग्य शिक्षिका’ तूच!” मिनी :  “श्रीमती मिनी, बी.ए., एच.आय. (हॅण्ड्स इन्स्पेक्टर) हजर आह...