Posts

Showing posts from June, 2025

शहाणा हत्ती आणि दांतांची काळजी

Image
  शहाणा हत्ती आणि दांतांची काळजी 👩🏻‍🦰  आई  : ए रिया आणि मॅडी, आज आई एक मजेशीर गोष्ट सांगते. एका हिरव्यागार जंगलात मोती नावाचा शहाणा हत्ती राहत होता. तो खूप मोठा आणि बलवान, पण रोज आपले मोठ्ठाले दात स्वच्छ करायचा. 🧒🏻  मॅडी : ‘आई, हत्तीचे एवढे मोठे दात असतात का?’ 👧🏻  रिया : ‘हो आई, पण तो टूथब्रश वापरत असेल का?’ 👩🏻‍🦰  आई  : ‘नाही गं रिया, मोती झाडाच्या फांदीने दात घासत असे. आणि गोडगोड खाणं कमी करायचा, कारण गोड खाल्ल्यावर किडे लागतात हे त्याला माहीत होतं. एक दिवस त्याचे लांडगा, कोल्हा, आणि उंदीर मित्र आले आणि विचारले — “मोती, रोज दात का घासतोस?” मोती म्हणाला — “अरे मित्रांनो, दातात किडे झाले तर मी ऊस, गाजर, फळं कसं चावणार? म्हणून रोज स्वच्छ ठेवतो.” हे ऐकून त्याचे मित्र घाबरले आणि म्हणाले, “आम्ही पण रोज दात घासणार!” मग जंगलात सगळे प्राणी दात नीट घासू लागले.’ 👧🏻  रिया : ‘आई, आपण पण रोज घासूया ना दात?’ 🧒🏻  मॅडी : ‘हो आई, नाहीतर माझा दात दुखेल!’ 👩🏻‍🦰  आई  : ‘म्हणूनच सांगते — आपल्या मोतीसारखं शहाणं व्हायचं, रोज दात स्वच्छ ठेव...

🐰 मिठाचा वापर कमी करणारा ससा

Image
  🐰  मिठाचा वापर कमी करणारा ससा एकदा एका सुंदर, हिरव्या जंगलात एक बुद्धिमान ससा राहत होता. त्याचं नाव होतं  बबन . बबन फारच निरोगी आणि चपळ होता. सगळे प्राणी आश्चर्य करत, “अरे, बबन कधीच आजारी का पडत नाही?” एक दिवस सगळे प्राणी एका झाडाखाली जेवणासाठी जमले. कोणी वडे आणले, कोणी चिवडा, कोणी तिखट भेळ. पण बबन मात्र आपली साधी गाजरं आणि फळं घेऊन शांतपणे बसला. माकड  (उड्या मारत): “बबन रे! काही चवच नाही तुझ्या जेवणाला. मीठ तरी टाक ना थोडं!” बबन  (हसत): “मीठ कमी खाल्लं की आरोग्य चांगलं राहतं. जास्त मीठ म्हणजे रक्तदाब वाढतो, हृदयावर ताण येतो.” वाघ  (गरजत): “हाहा! खाणं म्हणजे चव पाहिजे! मी तर मीठाशिवाय जेवतच नाही.” हत्ती  (हळू बोलत): “पण खरं सांगू का… मला हल्ली खूप थकवा जाणवतो. कदाचित मीठ जास्त घेतो म्हणून असेल…” कोकिळा  (झाडावरून गाते): 🎶 “थोडं मीठ, थोडं गोड, निरोगी राहील शरीर हाय होत…” 🎶 बबन नीट सगळ्यांना समजावत सांगतो, “तुम्ही चवसाठी मीठ घालता, पण शरीराचं ऐकत नाही. मीठाचं प्रमाण योग्य ठेवलं, तर आयुष्य भरभरून जगता येतं.” सगळे प्राणी थोडेसे गप्प होतात. मग माक...

फुर्तट कबूतर आणि व्यायामाचं गुपित

Image
  फुर्तट कबूतर आणि व्यायामाचं गुपित एका हिरव्या गर्द जंगलात एक खूपच फुर्तट कबूतर राहत होतं. त्याचं नाव होतं बबडू. बबडू रोज सकाळीच उठायचा, पंख पसरायचा, आणि उंच झाडांवरून आकाशात भिरभिरत जायचा. त्याला उडताना खूप मजा यायची. एके दिवशी बबडू झाडावर बसून पाहत होता, तर काही प्राणी अगदी दमल्यासारखे बसले होते — ससा, कुत्रा, मांजर — सगळेच आळसावलेले. कुणी हालचालच करत नव्हतं. बबडूने ओरडून विचारलं, “अरे, काय झालं रे? इतके कंटाळलेले का बसलात?” सशाने तोंड वाकडं करून सांगितलं, “बबडू, आमचं अंग दुखतंय, आणि काहीतरी जड वाटतंय. हलायचं नाही वाटत.” बबडू थोडा हसला आणि म्हणाला, “तुम्हाला माहीत नाही का, रोज थोडा व्यायाम केला तरच शरीर चालतं? मी रोज उडतो, खेळतो, म्हणूनच माझं शरीर तंदुरुस्त राहतं.” पण प्राणी अजूनच तक्रार करत होते — “आम्हाला नाही जमत!” तेव्हा बबडूने जरा हट्टाने सांगितलं, “ऐका रे, जर शरीर चालवलं नाही, तर मनसुद्धा कंटाळून जातं. चला, माझ्यासोबत धावायला!” आजीसारख्या गोड आवाजात बबडूने गाणी गात गात सगळ्यांना उठवलं — “चला चला, हलवा पाय, व्यायामातच दडलेला दुधाचा घोटाय! मन आणि अंग राहील ताजं, रोजचं व्याया...

आत्या आणि जर्दाळूची ताकद

Image
    “आत्या आणि जर्दाळूची ताकद” प्रिया आजारी पडली होती, थोडी थकलेली, अंगात बळ नव्हतं. आत्या हळूच तिच्या जवळ आली, आणि हातात एक पिवळसर मुळ घेऊन म्हणाली — “हे बघ, प्रिया — जर्दाळू. हे हळदीचं मुळ असतं. आपल्या घरात हेच आपलं गुपित औषध!” प्रिया ने कुतूहलाने विचारलं, “आत्या, हे एवढं खास का?” आत्या हसत म्हणाली, “हे शरीराला उबदार ठेवतं, रक्त शुद्ध करतं, आणि हजार रोगांपासून आपलं रक्षण करतं. आपल्या आजींच्या काळापासून हेच वापरतो आपण.” प्रिया ने ते प्रेमाने हातात धरलं, “आत्या, म्हणजे हे माझं रक्षण करेल ना?” आत्या ने तिच्या डोक्यावरून हात फिरवत म्हटलं, “हो ग, हेच आपल्या शरीराचं खरं कवच आहे.” त्या दिवसापासून प्रिया ने ठरवलं — जर्दाळूचं ज्ञान पुढच्या पिढीतही जपायचंच! ⸻ 🌿  तुम्ही कधी जर्दाळू वापरलं आहे का? तुमचा अनुभव आम्हाला नक्की सांगा!  🌿

आत्या आणि गोड अंजीरची गोष्ट

Image
  “आत्या आणि गोड अंजीरची गोष्ट” एकदा प्रिया तिच्या आवडत्या गोष्टींबद्दल आठवणीत रमली होती. तिचं मन गोड पदार्थांभोवतीच घोटाळत होतं. ती विचारते, “आत्या, असं एखादं गोड पण आरोग्यदायक काही आहे का?” आत्या हसत म्हणाली, “अगं हो! अंजीर खाल्लं ना की पोट मस्त साफ राहतं आणि अंगात स्फूर्ती येते.” ती पुढे म्हणाली, “अंजीर हे फळ जितकं गोड, तितकंच गुणकारी! लहानांपासून मोठ्यांपर्यंत सगळ्यांसाठी उत्तम!” प्रिया उत्सुकतेने अंजीर चाखते आणि डोळे विस्फारत म्हणते, “आत्या! हे तर खरंच मिठास स्वप्नासारखं आहे!” त्या दोघींच्या हास्यात त्या दिवसाचा गोडवा दुप्पट झाला. ⸻ “तुमचाही अंजीरवर जीव आहे का? तो कसा खायला आवडतो? सांगा खाली कॉमेंटमध्ये!”

चिऊताईचं झोपेचं गाणं

Image
  चिऊताईचं झोपेचं गाणं आकाशात एक चिमुकली चिऊताई राहत होती — तिचं घर होतं फांदीवर आणि मन होतं खूप गोड. पण झोपेचा वेळ आला की ती चकाकणाऱ्या चंद्राकडे बघत राहायची. “आई, माझं डोकं शांत नाही, गोंजारणारी झोप येतच नाही,”  ती म्हणायची. आई म्हणाली, “चिऊबाई, झोपेपूर्वीचं गाणं विसरलास काय?” आईने गोड आवाजात गाणं सुरु केलं: 🌿  “ तुळशीची   वेल   झुलते ,  शांत   झुळूक   येते …” 🌙  “ चंद्र   पांघरूण   घालतो ,  स्वप्नातलं   घर   दाखवतो …” चिऊताईने आईच्या कुशीत डोळे मिटले. गाण्याच्या लयीसोबत तिच्या मनात आले… एक सुंदर बाग, गोड साखरेचं झाड, आणि पाण्याच्या तळ्यात बुडबुडे! रोज रात्री ती आईकडून तेच गाणं ऐकायची, आणि मग झोपी जायची – शांत, निश्चिंत, आणि हसत. ⸻ “झोपेपूर्वीचं गाणं मनाला आधार देतं आणि झोप गोड करतं.” “आता डोळे मिट आणि सुंदर स्वप्नांची वाट बघ…”  🌠